เมื่อเราพูดกันในเรื่อง เงินทุนในหมู่บ้านชุมชน ที่ได้รับการสนับสนุนส่งเสริมจากภาครัฐ ให้เราชาวบ้านได้มีทุนในการบริหารจัดการ ในเรื่องเงินทุนในการประกอบอาชีพ พัฒนาคุณภาพชีวิตในดีขึ้น สร้างเศรษฐกิจชุมชนยั่งยืน เรียกว่าให้อยู่ดีกินดี มั่งมีศรีสุข  อดีตนั้นชาวบ้านขาดแคลนเรื่องเงินทุนในการประกอบอาชีพ ก็มีเงิน กข.คจ. เงินส่งเสริมสตรี  ทุนพัฒนาอาชีพ  ฯลฯ  พวกเราพัฒนากรก็เข้าไปให้ความคิดรวมกลุ่มส่งเสริมจัดตั้งกลุ่มออมทรัพย์เพื่อการผลิต ปัจจุบันบางหมู่บ้านมีเงินทุนหลายแสนบาท ต่อมารัฐบาลก็จัดสรรงบประมาณให้เป็น กองทุนหมู่บ้านๆละ 1 ล้านบาทปัจจุบันรัฐบาลเพิ่มทุนให้ตามขนาดของจำนวนสมาชิก ให้หมู่บ้านได้บริหารจัดการในรูปคณะกรรมการ ออกกฎระเบียบข้อบังคับให้  หมู่บ้านที่บริหารจัดการดีก็สมารถการ เพิ่มทุน ได้ โดยทางธนาคารออมสินและ ธกส. ก็ให้กู้เพิ่ม เป็นล้านที่ 2 ตามมา ต่อจากนั้นก็มีทุน sml.โครงการชุมชนพอเพียง  

              ท่านลองคิดดูจะเห็นว่าเงินทุนที่ภาครัฐจัดสรรให้บวกกับการระดมสัจจะออมทรัพย์ของชาวบ้านเอง  รวมแล้วเงินทุนหมุนเวียนในหมู่บ้านหนึ่งๆ หลายล้านบาท ทีเดียว   ถ้านำเงินทุนต่างๆมาร่วมกันบริหารโดยคณะกรรมการชุดเดียว ทำบัญชีแบบร่วมทุน  จะได้รู้ว่าสมาชิกเป็นใครบ้าง  การกู้เงินไปประกอบอาชีพ   การส่งคืน ความเคลื่อนไหวเป็นอย่างไรบ้าง    ผู้ใหญ่บ้านจะต้องเป็นผู้บริหารเงินทุนของหมู่บ้านคอยกำกับดูแลให้การดำเนินงานแต่ละกองทุนเป็นไปตามระเบียบของกองทุนนั้นๆ  โดยใช้เวทีประชาธิปไตยผ่านกระบวนการจัดทำแผนชุมชนบริหารเงินทุนของหมู่บ้าน โดยไม่ต้องรอ งบประมาณรายปีของรัฐ  ซึ่งหน่วยงานพัฒนาชุมชนโดยพัฒนากรจะเป็นผู้ส่งเสริมการบริหารจัดการชุมชน ให้ชุมชนเข้มแข็งอย่างยั่งยืน เพื่อชุมชนเข้มแข็ง ประชาชนพึ่งตนเองได้ ครอบครัวมีคุณภาพชีวิตดี มีความสุข  สวัสดีครับ 

“ ผลิตภัณฑ์ชุมชน ”

               มาคุยกันถึงผลงาน การส่งเสริมผลิตภัณฑ์ชุมชน ท้องถิ่นกันนะครับ ที่เราสร้างให้ชาวบ้านได้เป็นเศรษฐี กันหลายราย ก็เพราะโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์(OTOP) ตั้งแต่ปี 2548จนถึงปัจจุบัน จากชาวธรรมดาที่มีภูมิปัญญาซึ่งเขาได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษจากรุ่นสู่รุ่น ได้รับการส่งเสริมให้จัดตั้งเป็นกลุ่มถ่ายทอดภูมิปัญญาให้สมาชิกในหมู่บ้านที่ว่างงาน หลังเก็บเกี่ยวพืชผลทางการเกษตร ผลิตสินค้าจำหน่ายเพิ่มรายได้ให้สมาชิก ขายในหมู่บ้านใกล้เคียง ก่อนที่จะขยายไปสู่หมู่บ้านชุมชนอื่นๆและจังหวัดใกล้เคียง ต่อมารัฐบาลมีนโยบายหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์(OTOP)

ทำให้มีการขึ้นทะเบียนกลุ่มเป็นกลุ่มโอท็อป ได้เข้าร่วมคัดสรร สุดยอดหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ จนได้ใบประกาศรับรอง ระดับดาวซึ่งมีถึงห้าดาว จากนั้นก็ร่วมจัดแสดงและจำหน่ายสินค้าระดับประเทศที่เมืองทองธานี ประกาศ ให้ทุกคนได้รับรู้รับทราบแม้แต่ชาวต่างประเทศก็มีการสั่งซื้อเพื่อส่งออกไปจำหน่ายต่างประเทศ    

             พอถึงตอนนี้บางกลุ่มก็ผลิตสินค้าให้ไม่ได้ตามคำสั่งซื้อ เป็นการเสียโอกาสทางด้านการตลาด สาเหตุเพราะเราไม่ได้ขยายเครือข่ายการผลิตสินค้าให้เป็นหนึ่งผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลโดยแท้จริง คือมีฐานการผลิตที่มีคุณภาพมาตรฐานเดียวกันทุกหมู่บ้านทั้งตำบล มีจุดจำหน่ายและกระจายสินค้าที่เดียวในตำบล อาจจะเป็นที่องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น เพื่อต่อรองราคากับพ่อค้าคนกลาง  เราก็จะไม่เสียเปรียบทางการตลาด และเมื่อพูดถึงสินค้าก็ต้องมาที่ตำบลเดียวเท่านั้น เป็นสินค้าหนึ่งเดียวของตำบลที่แท้จริง  ตำบลใดยังไม่เป็นลักษณะนี้ ลองดูชิครับ

Advertising Zone    Close